Δαμβέργης, Ιωάννης

(Ηράκλειο Κρήτης 1862 – Αθήνα 1938). Λογοτέχνης και δημοσιογράφος. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά μετά την αποφοίτησή του ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Διετέλεσε διευθυντής του περιοδικού Εβδομάς και, για ένα διάστημα, της Εφημερίδος των Συζητήσεων, καθώς επίσης συνεργάτης έως τον θάνατό του της Εστίας.Ο Δ. ήταν ένας από τους λίγους δημοσιογράφους της εποχής του που επεδίωξαν να εξυψώσουν το αναγνωστικό κοινό με κείμενα ποιότητας. Τα χρονογραφήματά του είναι χαρακτηριστικά της κομψότητας του ύφους του και των πνευματωδών παρατηρήσεών του. Παράλληλα, ο Δ. είχε αναπτύξει έντονη πατριωτική δραστηριότητα και ήταν μέλος σε πολλές επιτροπές για την απελευθέρωση της Κρήτης. Το 1916 φυλακίστηκε και εξορίστηκε για τις πολιτικές πεποιθήσεις του (ήταν οπαδός του Ελευθερίου Βενιζέλου), χωρίς αυτό να κάμψει τη μαχητικότητά του. Ως λογοτέχνης έγραψε ποιητικές συλλογές εμπνευσμένες κυρίως από προσωπικά του βιώματα: Τα τραγούδια της φυλακής (1916), Τα τραγούδια της εξορίας (1920) και Τα τραγούδια της αγάπης (1927). Το αντιπροσωπευτικότερο όμως έργο του είναι Οι Κρήτες μου (1898), με ιστορίες και επεισόδια των Κρητικών επαναστάσεων. Ο Δ. έγραψε και άλλα κείμενα, μερικά από τα οποία παρουσίασε με το ψευδώνυμο Μαράνος Ιωάννης.